Spotkanie Grupy Roboczej z dnia 1 grudnia 2014 r. poświęcone było polityce spójności 2014-2020 oraz partnerstwu w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych. Forum Związków Zawodowych reprezentowała Paulina Bajda z Porozumienia Związków Zawodowych KADRA.

Pierwszy panel dotyczył polityki spójności na lata 2014 ? 2020. W ramach zreformowanej polityki spójności udostępnione zostaną środki w wysokości 351,8 mld euro na inwestycje w europejskich regionach i miastach, a także na inwestycje w gospodarkę realną. Będzie to podstawowe narzędzie inwestycyjne Unii Europejskiej, umożliwiające realizację celów strategii ?Europa 2020? takich jak: zapewnienie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, walka ze zmianą klimatu, uporanie się z problemem zależności energetycznej oraz ograniczenie ubóstwa i wykluczenia społecznego. Towarzyszyć temu będzie ukierunkowanie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na priorytety takie jak wsparcie małych i średnich przedsiębiorstw. W tym wypadku planuje się podwojenie puli dostępnych środków: z 70 mld do 140 mld euro w ciągu 7 lat. We wszystkich funduszach strukturalnych i inwestycyjnych zwiększony zostanie nacisk na wyniki i przewidziana zostanie nowa rezerwa na wykonanie, co będzie sprzyjać tworzeniu dobrych projektów. Wydajność polityki spójności, rozwoju obszarów wiejskich i funduszu rybackiego zostanie ponadto powiązana z zarządzaniem gospodarczym, co ma zmotywować państwa członkowskie do stosowania się do zaleceń UE sformułowanych w ramach europejskiego semestru.

Ukierunkowanie inwestycji na działania wspierające wzrost gospodarczy:

  1. Badania i innowacje
  2. Technologie informacyjno-komunikacyjne
  3. Wspieranie konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw
  4. Wspieranie przejścia na gospodarkę niskoemisyjną.

Drugi panel poświęcony był Rozporządzeniu Delegowanemu Komisji (UE) z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie europejskiego kodeksu postępowania w zakresie partnerstwa w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych.

Uczestnicy Grypy Roboczej mówili, że partnerstwo pozostaje od wielu lat jedną z głównych zasad wdrażania funduszy Unii Europejskiej podlegających zarządzaniu dzielonemu, w szczególności Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Zasada partnerstwa oznacza ścisłą współpracę między Komisją a instytucjami publicznymi na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym w państwach członkowskich, jak również partnerami społecznymi oraz organizacjami reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie.

Partnerstwo wnosi wyraźną wartość dodaną, poprawiając skuteczność wdrażania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (EFSI). Zwiększa ono zbiorowe zaangażowanie w politykę Unii Europejskiej oraz odpowiedzialność za nią, jak też poszerza dostępną wiedzę, doświadczenie i spektrum poglądów na etapie projektowania i wdrażania strategii, a zarazem zapewnia większą przejrzystość procesów decyzyjnych.

Zasadę partnerstwa przyjęto obecnie w odniesieniu do wszystkich EFSI. W istocie w art. 5 rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów zawarto podstawę prawną do przyjęcia aktu delegowanego dotyczącego europejskiego kodeksu postępowania w sprawie partnerstwa (ECCP), który pomoże państwom członkowskim w ustanowieniu rzeczywistego partnerstwa z właściwymi zainteresowanymi stronami.

Zasady ECCP:

? wybranymi partnerami powinny być reprezentatywne właściwe zainteresowane strony;

? procedury wyboru powinny być przejrzyste i należy w nich uwzględnić różne ramy instytucjonalne i prawne państw członkowskich;

? partnerzy powinni uczestniczyć w przygotowaniu i wdrażaniu umowy partnerstwa i programów; w tym celu należy ustanowić minimalne wymogi proceduralne zapewniające terminowe, istotne i przejrzyste konsultacje (czyli wystarczająco długi okres na konsultacje, dostępność dokumentów itp.);

? partnerzy powinni być reprezentowani w komitetach monitorujących programy podczas ich całego cyklu (tj. przygotowania, wdrożenia, monitorowania i oceny);

? należy zapewnić skuteczne wdrożenie zasad partnerstwa przez wzmocnienie zdolności instytucjonalnych właściwych partnerów dzięki działaniom na rzecz budowy potencjału zaangażowanych w programy partnerów społecznych i organizacji reprezentujących społeczeństwo obywatelskie;

? należy ułatwić wymianę doświadczeń i wzajemne uczenie się, w szczególności przez ustanowienie wspólnoty praktyków ds. partnerstwa obejmującej wszystkie EFSI;

? rola partnerów we wdrażaniu umowy partnerstwa, jak również realizacja i skuteczność partnerstwa w okresie programowania powinny podlegać ocenie.

Paulina Bajda